© Danny de Verney
© Danny de Verney
"Neem gerust contact met mij op als jij een verhaal hebt dat het verdient om neergeschreven te worden…"

Dit ben ik

Ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar ik ben steeds curieus naar 'de mens achter'. Daarom schrijf ik dit kort stukje, zodat jullie mij ook een beetje leren kennen. Voor de rest blijf ik zelf liever op de achtergrond en zet ik liefst anderen in de schijnwerpers.

Reeds als kind was ik erg nieuwsgierig. Bij de bakker, bij de slager, bij de kapper… Overal waar ik kwam, wilde ik naar toilet. Zo kwam ik op plekken waar niet iedereen mocht komen, kon ik kijken hoe het er achter de schermen aan toe ging. Die gewoonte helpt mij nu om vlot overal mijn weg backstage te vinden.

"Klein Bartje deed overal de lichten aan, om goed te kunnen rondkijken"

Op mijn 18 was die nieuwsgierigheid alleen maar groter geworden en koos ik voor de opleiding Communicatiebeheer Pers en Voorlichting. Mijn stage deed ik in Vilvoorde, op de persdienst van VTM. Een heel leerrijke periode waaraan ik mooie herinneringen bewaar. Ik mocht echt meedraaien met het team van Mark Vanlombeek en was niet zomaar de koffiejongen.

Met mijn diploma kwam ik op de redactie van Den Antwerpenaar (toenmalig veertiendaags nieuwsmagazine van de Stad Antwerpen) terecht. Daar deed ik mijn eerste ervaring als redacteur op. Werken tegen deadlines, schrappen en herschrijven, interviews afnemen, beeldmateriaal uitkiezen… Ik herinner mij de spanning op de redactievergaderingen tijdens de 'Visa-affaire'. Elke minuut kwam er nieuwe informatie binnen… Een stresserende maar heerlijke periode.

"Schrappen en herschrijven tot elk woord op z'n plek staat, heerlijk!"

Een verhuis naar de kust zorgde ervoor dat ik mijn redactiewerk stopzette. Als 'aangespoelde Antwerpenaar' deed ik verschillende jobs. Zo had ik negen jaar een eigen dagbladhandel. De zin om te schrijven bleef steeds aanwezig, maar de moed ontbrak me toen.

Op mijn 45 jaar en terug thuis in Antwerpen, durfde ik de stap wel zetten. Met de volle steun van mijn kersverse echtgenoot Danny, ben ik voluit voor mijn droom gegaan: @journalistbart. Geen kranten verkopen, maar schrijven voor de krant.

"Dromen komen uit als je erin gelooft, je kansen grijpt en de juiste mensen rondom jou hebt, die je door dik en dun blijven steunen"

Yves Peeters van Mediahuis gaf mij de kans om als freelancejournalist aan het werk te gaan. Een kans waar ik heel dankbaar voor ben. Nieuwsgierigheid wordt blijkbaar groter met de leeftijd, want ook nu blijf ik steeds op zoek naar mooie, boeiende, verrassende, ontroerende verhalen… Ook dat van jou.